တႏွစ္ျပည့္ေသာ္လည္း မုန္တုိင္း အကူအညီ မလံုေလာက္ေသး

ေဆာ္လမြန္

ေသာၾကာေန႔၊ ေမလ 01 2009 14:04 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ နယူးေဒလီ (မဇၩိမ)။ ။ ျမန္မာျပည္ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသသို႔ နာဂစ္ဆုိင္ကလုံး ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္မွာ တႏွစ္တာၾကာျမင့္သြားၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ထုိေဒသတြင္ ဆုိင္ကလုံးသင့္ ဘဝမ်ား ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးႏွင့္ အေဆာက္အဦမ်ား ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရးသည္ မ်ားစြာ လုိအပ္ေနေသးေၾကာင္း ကုလသမဂၢ အကူအညီေပးေရး ေအဂ်င္စီမ်ား အပါအဝင္ ကူညီေထာက္ပံ့ေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ေထာက္ျပေျပာဆိုၾကသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ ကမ္း႐ုိးတန္းေဒသ ဧရာဝတီႏွင့္ ရန္ကုန္တုိင္းတြင္ နာဂစ္မုန္တုိင္း ေမႊေႏွာက္ခဲ့သည္မွာ ေမလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ တႏွစ္ျပည့္ေျမာက္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း မုန္တုိင္းေၾကာင့္ အသက္မေသဘဲ ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့သူမ်ားသည္ သူတုိ႔၏ ဘဝမ်ား ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္ႏွင့္ ယခင္အတုိင္း ပုံမွန္ေနထုိင္ႏုိင္သည့္ ဘဝသုိ႔ ျပန္ေရာက္ရန္ မဆုိထားႏွင့္၊ ယခုထိတုိင္ စားနပ္ရိကၡာ လုံေလာက္မႈ မရွိျခင္း ဟူေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရဆဲ ရွိေနေသးသည္ဟု၊ အကူအညီေပးေရး ေအဂ်င္စီမ်ားက ေျပာဆုိၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားရွိ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရသူမ်ား၏ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ စုိက္ပ်ဳိးေရး၊ ေသာက္သုံးေရႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရးတုိ႔ကုိ ေထာက္ပံ့ရန္ ဆက္လက္ လုိအပ္ေနေသးေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ကုလသမဂၢ႐ုံး ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိ အက္စ္ထရစ္ ဆီဟဲလ္ Astrid Sehl က မဇၩိမကို ေျပာျပသည္။

အစုိးရ မဟုတ္ေသာ ႏုိင္ငံတကာ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားသည့္ အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႔မ်ား၊ ကုလႏွင့္ ေဒသတြင္း အင္ဂ်ီအုိမ်ား အပါအဝင္ ေအာက္ေျခအဆင့္ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားသည့္ အကူအညီေပးေရး အစုအဖြဲ႔မ်ား စသည္တုိ႔၏ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ့မႈမ်ားကုိ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသည့္တုိင္ေအာင္၊ မုန္တုိင္းဒဏ္ ခံရသူမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မွာ ၾကီးမားလ်က္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။

သူတို႔အေနနဲ႔ အကူအညီအခ်ဳိ႕ ရခဲ့ေသာ္လည္း၊ အသက္ရွင္သန္မႈအတြက္ အေျခခံ လုိအပ္ခ်က္မ်ား ရရန္ ႐ုန္းကန္ရဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသတြင္း၌ အကူအညီေပးေနေသာ လုပ္သားတဦးက ေျပာသည္။

“ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသရွိ လူအမ်ားစုသည္ အကူအညီတခ်ဳိ႕ကို ရရွိခဲ့သည္ မွန္ေသာ္လည္း လုံေလာက္မႈ မရွိဘဲ၊ ေန႔စဥ္ ထမင္း ၂ နပ္ စားေသာက္ႏုိင္ရန္အတြက္ ၾကိဳးပမ္း အားထုတ္ ေနရဆဲ ျဖစ္သည္” ဟုလည္း ထည့္သြင္းေျပာဆုိခဲ့သည္။

ဆုိင္ကလုံး ဖ်က္ဆီးခဲ့သည့္ ေဒသတြင္းရွိ အနဲဆုံး သန္းဝက္ခန္႔ ျပည္သူမ်ားသည္ အလြန္ဆုိးဝါးသည့္၊ ေဘးအႏၲရာယ္ လုံၿခံဳမႈ မရွိသည့္ အကြယ္အကာမ်ားေအာက္တြင္ ေနထုိင္ေနရသည္။ ကူညီေထာက္ပံ့ေရး ေအဂ်င္စီမ်ားက ထုိသူတုိ႔အတြက္ ေဆာက္လုပ္ေပးသည့္ အကြယ္အကာမ်ားသည္ လာမည့္ မုတ္သုန္ရာသီကုိ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏုိင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ဆီဟဲလ္က ေျပာသည္။

“လူမ်ားစုဟာ ကူညီေထာက္ပံ့ေရး ေအဂ်င္စီေတြကေပးတဲ့ အေရးေပၚ ခုိလႈံရာေတြနဲ႔ အစားအစာေတြေပၚမွာ မွီခုိေနရတုန္းပဲ” ဟု ဆီဟဲလ္က ေျပာသည္။

သုိ႔ရာတြင္ မုန္တုိင္းဒဏ္သင့္ ခံရသူမ်ားအတြက္ ေသာက္သုံးေရ ရွားပါးျပတ္လပ္မႈမွာ အဓိက ျပႆနာအျဖစ္ ဆက္ရွိေနၿပီး၊ ဒုတိယအခ်က္မွာ ေနထုိင္ရန္ အကာအကြယ္ႏွင့္ အစားအေသာက္ ခဲြတမ္းျဖစ္ေၾကာင္း ဧရာဝတီတုိင္း ဘုိကေလး၊ လပြတၱာႏွင့္ ဖ်ာပုံတြင္ ႐ုံးခြဲမ်ား ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာ စီမံကိန္းအဖြဲ႔ - WFP က ေျပာသည္။

“စားနပ္ရိကၡာ ရွားပါးမႈ အဆင့္မ်ားမွာ၊ အထူးသျဖင့္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေတာင္ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ဘက္ ေဒသမ်ားတြင္ အလြန္အမင္း ဆုိးရြားေနသည္ကုိ လက္တေလာ ေလ့လာခ်က္မ်ားက ျပသေနေၾကာင္း” ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ WFP အစီအမံ ဒါ႐ုိက္တာ ခရစ္(စ္) ေကး - Chris Kaye က ေျပာသည္။

ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ား

ျမန္မာစစ္အစုိးရသည္ ဆုိင္ကလုံးဒဏ္ခံရသူမ်ားအတြက္ ႏုိင္ငံတကာ၏ အကူအညီေပးမႈမ်ားကို လက္ခံရန္ အစကနဦး၌ ျငင္းပယ္ခဲ့သျဖင့္၊ ေမလလယ္တြင္ ကုလ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းမွ ၾကားဝင္ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ စစ္အစုိးရက အကန္႔အသတ္ျဖင့္ အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႔မ်ားကို စတင္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ကုလသမဂၢ၊ ျမန္မာစစ္အစုိးရႏွင့္ အာဆီယံ ေခၚ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏုိင္ငံမ်ား - ဘက္သုံးဘက္ ပါဝင္သည့္ Tripartite Core Group (TCG) ကုိ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကုိ စတင္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။

TCG ၏ အဆုိအရမူ၊ နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆုံးရႈံးရမႈမ်ားကုိ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ အခ်ိန္ကာလ ၃ ႏွစ္ႏွင့္ အနဲဆုံး အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၇ဝဝ လုိအပ္မည္ဟု သိရသည္။

ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသရွိ လူဦးေရ ၃ သိန္း ၅ ေသာင္း ခန္႔အတြက္ စားနပ္ရိကၡာ အေထာက္အကူမ်ားကို ဒဗလ်ဴအက္ဖ္ပီမွ ဆက္လက္ ေထာက္ပံ့သြားမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူဦးေရ ၂ သိန္း ၅ ေသာင္းေက်ာ္ဟာ လာမည့္ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ရိပ္သိမ္းခ်ိန္ ႏုိဝင္ဘာလကုန္အထိ သူတုိ႔၏ အကူအညီကုိ ဆက္လက္ လိုအပ္ေနဦးမည္ဟု ခရစ္(စ္) ေကးက ေျပာသည္။

“ဆန္၊ ပဲေစ့၊ ဆီနဲ႔ ဆား ပါဝင္တဲ့ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ညီတဲ့ စားနပ္ရိကၡာအိတ္ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဆက္ၿပီး ေထာက္ပံ့ေနပါတယ္” ဟု ေကးက ေျပာသည္။

သုိ႔ေသာ္ လပြတၱာတြင္ စားနပ္ရိကၡာ ျဖန္႔ေဝေပးျခင္းကုိ ေလွ်ာ့ခ်လုိက္ေၾကာင္း WFP အကူအညီေပးေရး လုပ္သားမ်ားက ေျပာသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ေမလမွ ဒီဇင္ဘာလအထိ ေက်းရြာေပါင္း ၇၂၉ ရြာကုိ အစားအစာမ်ား ျဖန္႔ေဝေပးခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ယခုအခါ ၂ဝဝ၉ ဇန္နဝါရီလမွ ဧၿပီလအထိ ေက်းရြာေပါင္း ၅ဝဝ အထိ ေလွ်ာ့ခ်လုိက္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

“တခ်ဳိ႕ရြာေတြဆုိရင္ သူတုိ႔ဘာသာ သူတုိ႔ စီမံခန္႔ခြဲႏုိင္ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ရိကၡာအေထာက္အပံ့ ေပးမႈေတြကို ျဖတ္ေတာက္ခဲ့ၿပီး၊ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ တုိးခ်ဲ႕ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ သူတို႔က က်ေနာ္တုိ႔အေပၚ မွီခုိေနတာကို ေလွ်ာ့ခ်ခ်င္ပါတယ္” ဟု အမည္မေဖာ္လုိသူ WFP ဝန္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။

အလားတူပင္၊ ကေလးသူငယ္မ်ား ကယ္ဆယ္ေရး (Save the Children) အဖြဲ႔မွ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသတြင္ ႐ုံးခြဲ ၈ ခု ဖြင့္ကာ ဝန္ထမ္း ၈ဝဝ ျဖင့္ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရသူမ်ား၏ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ သန္႔ရွင္းေသာ ေသာက္သုံးေရ ရရွိေရး၊ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရး၊ အဟာရဓာတ္ ရရွိေရးႏွင့္ ေနထုိင္မႈဘဝ စီမံကိန္းမ်ား ျပဳလုပ္ကာ အကူအညီမ်ား ဆက္လက္ ေထာက္ပံ့ေနေၾကာင္း ေျပာဆုိခဲ့သည္။

“ကေလးသူငယ္ေတြ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ဟာ လူဦးေရ ၆ သိန္းေက်ာ္ကုိ အကူအညီေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲက ေလးပုံ တပုံဟာ ကေလးေတြပါ။ သူတို႔ဟာ ဆုိင္ကလုံးဒဏ္ကို အမ်ားဆုံး ခံခဲ့ရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု အဖြဲ႔. ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ဒါ႐ုိက္တာ အင္ဒရူး ကုိက္ဝုဒ္ Andrew Kirkwood က မဇၩိမကို ေျပာသည္။

သူတုိ႔အဖြဲ႔သည္ ကေလးငယ္ ၁၃၇,ဝဝဝ ကုိ ေက်ာင္းျပန္တက္ရန္၊ မိသားစု ၄ သိန္းကုိ ျပန္လည္နာလံထူႏုိင္ရန္ ေငြေၾကး အေထာက္အပံ့မ်ား ေပးျခင္း၊ ေျခာက္ေသြ႔ရာသီ တေလွ်ာက္လုံး လူဦးေရ ၆ ေသာင္းကုိ ေသာက္သုံးေရ ျဖန္႔ေဝေပးျခင္း စသည္တုိ႔ကုိ အျခားေသာ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္အတူ လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း သူက မဇၩိမကို ေျပာသည္။

ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားအတြက္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႔အစည္း - IOM ကလည္း သူတုိ႔၏ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ မုန္တုိင္းသင့္မ်ား ေနစရာ အကြယ္အကာ ရရွိရန္ ေလာေလာဆယ္ အာ႐ုံစုိက္ေနေၾကာင္း ေျပာသည္။

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ IOM အဖြဲ႔မွ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ခရစ္(စ္) လြန္း Chris Lom က “က်ေနာ္တုိ႔ အခုအခါမွာ သူတုိ႔ ေနထုိင္စရာ အကြယ္အကာ ရရွိေရးကို အဓိကထားေနပါတယ္။ အဲဒီဟာကုိ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာ ရန္ပုံေငြ ရွိေနသေရြ႔ ဆက္လုပ္သြားမွာပါ” ဟု ေျပာသည္။

“အခု ေလာေလာဆယ္ ဥေရာပႏုိင္ငံေတြနဲ႔ တျခားေနရာေတြကေနရတဲ့ အလႉေငြေတြနဲ႔ မုန္တုိင္းသင့္ ဒုကၡသည္ေတြ ေနထုိင္စရာ ရရွိေရး စီမံကိန္းကုိ က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ေနပါတယ္။ ေဆးဝါးဆုိင္ရာ စီမံကိန္းေတြနဲ႔ လူမႈေရးဆုိင္ရာ စီမံကိန္းေတြကိုလည္း ဆက္လုပ္ေနပါတယ္” ဟု သူက ထည့္သြင္းေျပာဆုိသည္။

စိန္ေခၚမႈမ်ား ရွိေနဆဲ

အစုိးရမဟုတ္ေသာ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ေဒသတြင္းရွိ အစုိးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ကုလသမဂၢ၏ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေပးေရးႏွင့္ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေပးေရး လုပ္ငန္းမ်ားသည္ အစုိးရ၏ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကယ္ဆယ္ေရး ဝန္ထမ္းမ်ား သြားလာလႈပ္ရွားရာႏွင့္ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား သယ္ေဆာင္ရာတြင္ အၾကီးအက်ယ္ အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတားမ်ား ရွိေနေၾကာင္း ေဒသတြင္းရွိ ကူညီကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားက ေျပာသည္။

Care International တြင္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားတဦးက အစုိးရသည္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသတြင္ လြတ္လပ္စြာ သြားလာလႈပ္ရွားမႈမွသည္ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းမ်ား သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ရာတြင္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းအထိ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားကို ဆက္လက္ စည္းၾကပ္ေနေသာေၾကာင့္ အက်ဳိးဆက္အေနျဖင့္ ကယ္ဆယ္ေရး ေအဂ်င္စီတခ်ဳိ႕ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခြင့္ မရွိသည့္အတြက္ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ခြာသြားရသည္ဟု ေျပာသည္။

မည္သို႔ဆုိေစ၊ သူ၏ အမည္ကုိ ထုတ္ေဖာ္ျခင္း မျပဳရန္ ေမတၱာရပ္ခံထားသည့္ အဆုိပါ ေစတနာ့ဝန္ထမ္းက စစ္အစုိးရ၏ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားကို ဆန္႔က်င္သည့္အေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ခြာသြားေသာ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖဲြ႔ - NGO မ်ား၏ အမည္မ်ားကုိမူ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိရန္ ဆႏၵ မရွိခဲ့ေပ။

“အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ အားလုံးဟာ စစ္အစုိးရရဲ႕ ခြင့္ျပဳထားတဲ့ ေဒသေတြမွာသာ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ ရွိၾကတယ္။ စစ္အစုိးရက တင္းက်ပ္ထားတဲ့ ေနရာေတြမွာ အကူအညီေပးမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ဆုိတာ သူတုိ႔အတြက္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး” ဟု အဆုိပါ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားက ထည့္သြင္းေျပာဆုိသည္။

ျမန္မာစစ္အစုိးရ၏ လူမႈဖူလုံေရး ဝန္ၾကီးဌာန၊ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ေနရာျပန္လည္ခ်ထားေရး ဌာနမွ ပုသိမ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ျပည္တေကာင္းေက်းရြာ ေအာက္ပုိင္းေဒသတြင္ လုပ္ကုိင္ေနေသာ NGO တခုအား ထုိေက်းရြာတြင္ ဆက္လက္ လုပ္ကုိင္ရန္ တားျမစ္လုိက္သျဖင့္ ၿပီးခဲ့သည့္လမွ စတင္၍ လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္တန္႔လုိက္ရေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။

စစ္အစုိးရ၏ ျပင္းထန္ေသာ တင္းက်ပ္မႈမ်ားကို ရင္ဆုိင္ရၿပီးေနာက္၊ Care International သည္ ရန္ကုန္တုိင္း ေကာ့မႉးၿမိဳ႕နယ္ အပါအဝင္ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ သူတုိ႔၏ လုပ္ငန္းမ်ားကို ရပ္တန္႔ခဲ့ရေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။

“ႏုိင္ငံတကာ ကူညီကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားေတြအတြက္ အခုအခ်ိန္ထိ ျပည္ဝင္ခြင့္ ဗီဇာကုိ ပိတ္ပင္ထားဆဲ ရွိေနၿပီး၊ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံျခားသား ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားေတြကုိ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသေတြကို သြားေရာက္ခြင့္ ဆက္လက္ တင္းက်ပ္ထားဆဲ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။

“စစ္အစုိးရရဲ႕ ပါဝင္စြက္ဖက္မႈေတြေၾကာင့္ ကူညီကယ္ဆယ္ေရး အလုပ္ေတြ လုပ္ဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္သေလာက္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ လုပ္ငန္းေတြမွာ ၁ဝဝ ရာခုိင္ႏႈန္း ထိေရာက္မႈ မရွိပါဘူး” ဟု သူက ေျပာသည္။

“ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ ဘာမွ လုပ္မေပးတာထက္ စာရင္ေတာ့ ပုိေကာင္းပါတယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။

''စစ္အစုိးရရဲ႕ တင္းက်ပ္မႈေတြအျပင္၊ ရန္ပုံေငြ မလုံေလာက္မႈဟာလည္း အၾကီးမားဆုံးေသာ စိန္ေခၚမႈပါပဲ'' ဟု ေအဂ်င္စီမ်ားက ေျပာသည္။

TCG ၏ Post Nargis Recovery and Preparedness Plan အစီရင္ခံစာတြင္၊ ၃ ႏွစ္တာ ျပန္လည္ နာလံထူႏုိင္ေရး စီမံကိန္းအတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၇ဝဝ ခန္႔ လိုအပ္မည္ဟု ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျပခဲ့ၿပီး၊ ယခုအခ်ိန္အထိ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၅ဝဝ ကုိသာ ရွာေဖြႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ကုလ ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိ အက္စ္ထရစ္ ဆီဟဲလ္ Astrid Sehl ၏ အဆုိအရ ဧၿပီလမတုိင္မီအထိ အေရးေပၚႏွင့္ ျပန္လည္ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ စုစုေပါင္း အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄၇၇ သန္းကုိ ကုသလမဂၢမွ ေတာင္းခံခဲ့ရာတြင္ ၃၁၅ သန္းသာ ရရွိေၾကာင္း၊ ယင္းသည္ လုိအပ္ခ်က္၏ ၆၆ ရာခုိင္ႏႈန္းသာ ရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။

WFP မွ ခရစ္(စ္) ေကး Chris Kaye က ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ က႑မ်ား အေျမာက္အျမား ရွိေနေသာ္လည္း၊ အဓိက အတားအဆီးမွာ ရန္ပုံေငြ မလုံေလာက္မႈျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

“လုံေလာက္တဲ့ လူေနမႈဘဝ အေထာက္အပံ့ေတြ မရွိတဲ့ အခုလုိ အေျခအေနမွာ၊ အနည္းဆုံး လူဦးေရ ၂ သိန္းခြဲဟာ စားနပ္ရိကၡာေထာက္ပံ့မႈ ဆက္ရဖုိ႔ လုိေနအံုးမွာပါပဲ” ဟု သူက ဆိုသည္။

''ႏုိင္ငံတကာ အစုိးရနဲ႔ အလႉရွင္ေတြရဲ႕ ဆက္လက္ ေထာက္ပံ့ေပးမႈေတြဟာ အေျခခံ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္ခ်က္ပါ။ သူတုိ႔အေနနဲ႔ မူလ ေတာင္းခံထားတဲ့ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၁၅ သန္းမွာ ၈ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖစ္တဲ့ ၉၃ သန္းကုိ လက္ခံရရွိၿပီးပါၿပီ'' ဟု သူက ဆုိသည္

“မုန္တုိင္းဒဏ္ခံခဲ့ရတဲ့ လူဦးေရ ၂ ဒႆမ ၄ သန္း အျပည့္အဝ ျပန္လည္ နာလံထူႏုိင္ရန္အတြက္ ႏုိင္ငံတကာ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ ဆက္လက္ပံ့ပုိးေပးၾကဖို႔ ကုလသမဂၢက ေတာင္းဆုိထားပါတယ္” ဟု အက္စထရစ္ ဆီဟဲလ္က ေျပာသည္။

''အသက္ရွင္ က်န္ရစ္ခဲ့သူ အမ်ားစုဟာ အကူအညီတခ်ဳိ႕ကုိ ရရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း၊ အျပည့္အဝ ျပန္လည္ နာလံထူႏုိင္ဖို႔ အနဲငယ္ေလာက္သာ လုံေလာက္တဲ့ အကူအညီ ရခဲ့ၾကတယ္'' ဟု Save the Children အဖြဲ႔က ေျပာဆုိသည္။

“ကေလးသူငယ္ ၂ သိန္း အပါအဝင္ လူဦးေရ ၅ သိန္းေက်ာ္ဟာ ယာယီ ရြက္ဖ်င္တဲေတြမွာ ေနၾကရတုန္းပါ” ဟု ရန္ကုန္ရွိ Save the Children အဖြဲ႔မွ ဒါ႐ုိက္တာ Andrew Kirkwood က မဇၥ်ိမကို ေျပာဆိုခဲ့သည္။